ویتامین ها و سود و زیان استفاده از آنها

      مصرف ویتامینها برای عضله سازی بسیار ضروری است ویتامینها در انجام گرفتن میلیونها واکنش حیاتی در بدن و فرایند جذب مواد غذایی ،بدن را یاری می کنند. ویتامین ها به هضم غذا کمک کرده و سوخت و ساز آن را برای بدن ممکن می سازند. وجود مقادیر کافی از این مواد برای […]  

 

مصرف ویتامینها برای عضله سازی بسیار ضروری است ویتامینها در انجام گرفتن میلیونها واکنش حیاتی در بدن و فرایند جذب مواد غذایی ،بدن را یاری می کنند.

ویتامین ها به هضم غذا کمک کرده و سوخت و ساز آن را برای بدن ممکن می سازند. وجود مقادیر کافی از این مواد برای تسریع فرایند ریکاوری (احیای ذخایر انرژی تهی شده در سلولها و رفع خستگی عضلات پس از اتمام تمرین روزانه) نیز الزامی است.

به طور کلی بدن ما برای اینکه کارکرد طبیعی خود را دنبال کند، نیاز به دریافت مداوم ۱۳ نوع ویتامین دارد. فقر هر یک از این ویتامینها در بدن، عوارض و بیماریهای خاص خود را به دنبال دارد که این بیماریها گاه حتی منجر به مرگ آدمی نیز می شوند. این ویتامینها عبارتند از :
• ویتامین A یا « رتینول »
• ویتامین B1 یا « تیامین »
• ویتامین B2 یا « ریبوفلاوین »
• ویتامین B3 یا « نیاسین »
• ویتامین B5 یا « اسید پانتو تنیک »

محلول در آب ، محلول در چربیویتـامینها را به طور کلی می توان به دو دسته تقسیم بندی کرد: محلول در آب و محلول در چربی. ویتامینهای محلول در آب که شامل ویتامین C و ویتامینهای گروه B می شود، در صورتی که بیش از نیاز انسان مصرف گردند، با توجه به این که در آب حل می شوند، از طریق ادرار از بدن دفع مـی شوند. اما ویتامینهای محلول در چربی که شامـل ویتامینهای: A , D , E , K می شوند، به راحتی از بدن دفع نشده و در بافتهای چربی بدن ذخیره می شوند.

بنابراین ناگفته پیداست که مصرف افراطی ویتامینهای محلول در چربی می توان خطرناک باشد و به عوارض جانبی ناگوار منجر گردد. اشاره به این نکته نیز ضروری است که بدن ما به دلیل اینکه مقادیر زاید ویتامینهای محلول در آب را از طریق ادرار از خود دفع می کند، پس ما ناگزیر از مصرف مداوم و روزانه این ویتامینها هستیم. این در حالی است که ویتامینهای محلول در چربی در بدن ذخیره می شوند و بدن در موارد نیاز به آنها ، از این ذخایر استفاده می کند.

ویتامین A 
دربیــن ویتامینهای محلول درچـربی، ویتامینAکه اصــطلاحا«رتینول» نیز خوانده می شود،پر مصرف ترین آنها محسوب می شود.مصرف مقادیر کافی این ویتامین برای سلامت دندان واستخوانها ضروری بوده و به سلامت بینایی، پوست،سلسله اعصاب و دستگاه گوارش کمک می کند.
مصرف افراطی این ویتامین منجر به ذخیره شدن آن در بافت چربی شده و به بروز عوارضی نظیر: سردرد،خشکی پوست، ناراحتی و نارسایی کبدی و مشکلات ریوی و تنفسی ختم می شود.

ترکیبی مشابه با این ویتامین نیز در بدن وجود دارد که بر خلاف خود ویتامین که محلول در چربی است، محلول در آب بوده و به «بتا کاروتن» یا «کاروتنوئید» معروف است. بسیاری ار مکملهای که گفته می شود حاوی ویتامین A هستند، در اصل حاوی این ماده می باشند. این ماده پس از مصرف شدن، در بدن تبدیل به ویتامین A می گردد. علت اینکه کمپانی های مکمل سازی به جای ویتامین A در مکملهای تولیدی خود از پیش ماده آن استفاده می کنند این است که این پیش ماده، محلول در آب است و حتی در صورتی هم که بیش از حد مجاز مصرف گردد، از طریق ادرار دفع شده و خطری را متوجه انسان نمی کند.

این در حالی است که مصرف افراطی ماده اصلی ویتامین A از خطرات فقر و کمبود این ویتامین در بدن نیز زیانبار تر است.

از منابع طبیعی مهم ویتامین A می توان به: شیر، تخم مرغ، جگر، سبزیجات تازه و تیره رنگ، پنیر و هویج تازه اشاره کرد.

ویتامین Bویتامینهای گروه B که اصطلاحا B کمپلکس نیز خوانده می شوند در اصل متشکل از ۷ ویتامین محلول در آب هستند. تاثیر عمده این ویتامینها در بدن را عمدتا در فرایند آزادسازی انرژی می توان دید.

ویتامین B1
این ویتامین که در اصطلاح علمی «تیامین» نیز خوانده می شود، در آزاد سازی انرژی مواد غذایی نقش بسیار مهمی دارد. این ویتامین همچنین در کارکرد ایده آل قلب و سیستم عصبی انسان نیز موثر است.

ازمنابع طبیعی این ویتامین می توان به فندق، گردو، مخمرها، سبزیجات و مرکبات اشاره کرد.

ویتامین B2این ویتامین که در اصطلاح علمی «ریبوفلاوین» نیز خوانده می شود، به جذب و مصرف اکسیژن در سلولهای بدن کمک کرده و موجب حفظ طراوت پوست و بازسازی بافتهای مرده آن می گردد.

از مهمترین منابع طبیعی این ویتامین می توان به پنیر، گوشت قرمز، ماهی و مرغ اشاره کرد.

ویتامین B3این ویتامین که در اصطلاح علمی «نیاسین» نیز خوانده می شود، برای متابولیسم درون سلولی و همچنین برای جذب موثر قندها بسیار مفید و ضروری است.

این ویتامین همچنین در بهبود کارکرد مغز انسان نیز مفید تشخیص داده شده است. از منابع طبیعی غنی از این ویتامین می توان به ماهی، نان تهیه شده از گندم و آرد سبوس دار اشاره کرد.

ویتامین B5این ویتامین که دراصطلاح علمی «اسید پانتو تنیک»نیز خوانده می شود،در آزاد سازی انرژی غذاها نقش مهمی دارد. به جرات می توان گفت که این ویتامین در تمام منابع غذایی یافت می شود.

این ویتامین که دراصطلاح علمی «پیریدوکسین»نیز خوانده می شود،در ساخت پروتئین های اساسی و همچنین در گرفتن انرژی از پروتئین نقش داشته و خواص ضد استفراغ نیز دارد.

از منابع طبیعی این ویتامین می توان به موز، سیب زمینی، گردو، بادام و فندق اشاره کرد.

ویتامین B9این ویتامین که در اصطلاح علمی «اسید فولیک» نیز خوانده می شود، برای تولید شدن گلبولهای قرمز خون بسیار مفید است. مصرف مقادیر کافی از این ویتامین، انسان را در برابر بیماریهای قلبی بیمه می کند.از مهمترین منابع این ویتامین می توان به جگر، میوه ها و سبزیجات تیره رنگ اشاره کرد.

ویتامین B10این ویتامین که در اصطلاح علمی «کوبالامین» نیز خوانده می شود، برای تولید شدن DNA در درون سلولها بسیار ضروری است. ا

ین ویتامین همچنین در بهبود کارکرد سیستم عصبی نیز نقش موثری را ایفا می کند.

این ویتامین در منابع گیاهی یافت نمی شود. از مهمترین منابع این ویتامین می توان به تخم مرغ تازه و سالم، گوشت، ماهی و فرآورده های لبنی اشاره کرد.

بیوتیناین ویتامین که در قیاس با دیگر ویتامینها، کمتر نیز با گوش شما آشناست، بدن را در برابر عوارض مخرب و مضر چربی ها محافظت کرده و مصرف مقادیر کافی از آن در طول روز، سلامت پوست را تضمین می کند.از منابع طبیعی این ماده می توان به تخم مرغ، جگر، گردو، بادام و فندق اشاره نمود.

ویتامین Cاین ویتامین که در اصطلاح علمی به «اسید اسکوربیک» نیز معروف شده است، شاید شناخته شده ترین و پرمصرف ترین ویتامین در بدن آدمی است.
به دلیل اینکه این ویتامین محلول در آب بوده و در بدن نیز ذخیره نمی شود، مصرف مداوم این ویتامین در رژیم روزانه غذایی الزامی تشخیص داده شده است.

مصرف روزانه ۵۰۰ میلی گرم از این برای برخورداری از منافع آن کفایت می کند اما برخی از ورزشکاران روزانه تا ۲۰۰۰ میلی گرم از آن را نیز مصرف می کنند.
این ویتامین آنتی اکسیدانی بسیار قوی است که بدن را در برابر عفونتهای احتمالی محافظت می کند. وجود این ماده برای ساخته شدن بافتهای جدید عضلانی نیز لازم و ضروری است.از مهمترین منابع این ویتامین می توان به میوه های ترش و سبزیجات سالم و تازه اشاره کرد.

از مهمترین منابع این ویتامین می توان به میوه های ترش و سبزیجات سالم و تازه اشاره کرد.

ویتامین Dاین ویتامین،نوعی ویتامین محلول در چربی است که به جذب کلسیم در بدن کمک می کند.این ویتامین به طور طبیعی وبا قرار گرفتن در معرض نور آفتاب در پوست بدن آدمی تولیدمی شود.مقادیر زاید این ویتامین ازبدن دفع نشده و دربافت چربی ذخیره می شود.

و به همین علت نیز، مصرف افراطی آن مکمن است منجر به بروز عوارضی نظیر: اسهال، استفراغ و درد مفاصل گردد.مقدار مجاز مصرف روزانه این ویتامین در حدو ۴۰۰ واحد توصیه شده است.

از مهمترین منابع این ویتامین میتوان به ماهی قزل آلا، ماهی تن، تخم مرغ و شیر اشاره کرد.

ویتامین Eاین ویتامین محلول در چربی نیز آنتی اکسیدانی قوی به شمارمی رود که مصرف مقادیرکافی از آن در سلامت و در بهبود کارکرد قلب و در تنظیم گردش خون بسیار موثر است. تقریبا تمام منایع غذایی انسان را می شودغنی ازاین ویتامین دانست اما بیشترین مقدارآن رامی توان درروغن زیتون و یا سایر روغنهای گیاهی یافت.

مقدار مصرف مجاز این ویتامین در حدود ۱۰ میلی گرم در روز توصیه شده است. این ویتامین برخلاف اینکه محلول در چربی است، اما مقادیر زاید آن به راحتی از بدن دفع می شود.

ویتامین Kاین ویتامین نیز به گروه ویتامینهای محلول در چربی تعلق دارد.

تاثیر جادویی این ویتامین را در انعقاد خون و جلوگیری از خونریزی های شدید می توان دید. مقدار مصرف مجاز این ویتامین برای مردان در حدود ۸۰ میکروگرم در روز و برای زنان نیز درحدود ۶۵ میکروگرم در روز توصیه شده است. این ویتامین با اینکه محلول در چربی است اما مصرف افراطی آن نیز عوارض جانبی چندانی را در پی ندارد.

از مهمترین منابع طبیعی این ویتامین می توان به جگر، گوجه فرنگی، کلم و کدو اشاره کرد.به جز آب که حتی افراط در مصرف آن نیز جایز است.