شما مشغول بازی پینگ پنگ خونه یکی از دوستاتون هستین و ناگهان آخرین توپ پینگ پنگی که داشتین می افته داخل یک سوراخ. این سوراخ در حقیقت یک لوله نازک فلزیه که کف زمین سیمانی کار گذاشته شده و ۳۰ سانت هم عمق داره.
چطوری می تونین اون رو بدون ذره ای آسیب بیرون بیارین در حالی که تنها ابزار شما راکت پینگ پنگ تون، بند کفشهاتون و یک بطری آب معدنی که برای رفع عطش در اتمام بازی، تهیه کرده اید؟ البته به یاد داشته باشین که بطری آب معدنی پلاستیکی به خاطر قطرش توی لوله نمی ره.
↓↓↓
↓↓↓
↓↓↓
↓↓↓
↓↓↓
↓↓↓
↓↓↓
↓↓↓
↓↓↓
↓↓↓
جواب
متاسفانه عمده ابزارهاتون در این لحظه بدردتون نمی خوره بجز آب داخل بطری. تنها کاری که باید انجام بدین، اینه که یک مقدار آب داخل لوله بریزید تا اینکه توپ بر روی آب شناور شده و از سوراخ بالا بیاید.
جنس توپ پینگ پنگ باید از سلولوئید با مواد پلاستیکی باشد
پینگ پنگ، ورزشی انفرادی و بینظیر است که در سطوح قهرمانی به تواناییهای بالا و دقیق تکنیکی، ظرفیت خوب هوازی، توان بیهوازی، عمل و عکسالعملهای سریع، قدرت و سرعت، هماهنگی، انعطافپذیری و چابکی نیاز دارد و با توجه به این عوامل و اندازهگیری آنها، میتوان ب نقاط قوت و ضعف افراد پیبرد و برای رفع آنها تمریناتی مناسب انتخاب کرد.
پینگ پنگ مانند بسیاری ورزش های دیگر احتمالا برای اولین بار با وسایل و تجهیزات ابتدایی و سر هم بندی شده به عنوان یک سرگر می اجتماعی ساده در اواخر قرن نوزدهم در انگلستان بازی می شده است.این بازی که بر گرفته از بازی تنیس قرون وسطایی است با همین نام امروزی ونام های مختلف تجاری همچون گسیما(gosshima,1891) و ویف واف(whiff-waff) همراه با بازی بدمینتون و تنیس روی چمن در اواخر قرن نوزدهم بسیار محبوب بودند و بعد از این که عنوان پینگ پنگ(با پیروی از صدای ایجاد شده از برخورد توپ با میز و راکت با پوست بره تو خالی که در آن زمان متداول بود)توسط می جکس و پسرانش در سال1900 به ثبت رسید این بازی با شور و شوق بسیاری رایج شد. ادامه مطلب ...